De Schoonmaak

Voor mij is dit de eerst keer dat ik in een echt studentenhuis ben komen wonen. Met een echt studentenhuis bedoel ik, dat er meer dan 2 studenten met elkaar samen wonen. De teller van de bewoners hier staat nu op 8. In de post De roomays zullen deze dan ook binnenkort worden toegevoegd.

Omdat het huis toch een beetje leefbaar moet blijven, moet er ook worden schoongemaakt. En omdat het dan gebruikelijk is om een soort van rooster te maken, heb ik dat dan ook maar voorgesteld. Voordat het rooster in kon gaan hebben we besloten om eerst de “standaard” maar even te zetten. Hierover hebben we vorige week zaterdag afgesproken, dat we zondag zouden schoonmaken om 12 uur. De reinheid van wat er die dag werd gehaald zou de standaard worden. Om zondag 12 uur waren Steve en Siobhen alleen nergens te bekennen. Siobhen had een briefje achtergelaten dat ze naar de kerk was (wat ze de dag ervoor ook wel wist) en dat ze rond 1 uur er wel weer zou zijn. Oftewel ze is hem er gewoon tussenuit geknepen (heb het niet gecheckt, maar vond de kerktijden ook al wat vreemd. Van half 11 tot 1??) Een paar minuten voor 12 klopte ik bij Steve aan, en zijn deur was helaas op slot. Om half 1 kwam hij ineens ook beneden. Hij was net wakker zei hij, terwijl ik toch flink op de deur heb geklopt. Uiteindelijk heeft Steve geprobeerd om schoon te maken, maar zonder succes. Hij deed het een beetje zoals ik het vroeger deed. Hij was namelijk bezig, op een ovenplaat, waar van die smerige vet vlekken op zaten. Naar 2x de borstel erover vond hij dat de vlekken er niet af konden, dus zette hij ze weg. Uiteindelijk hebben Jalil en ik die ranzige dingen weer schoon gemaakt. Varun heeft het hele huis stof gezogen in de tussen tijd.

Nu ben ik eigenlijk wel benieuwd naar een reactie van jullie, hoe ik Steve en Siobhen alsnog een beetje hetzelfde werk kan laten doen. Want zei hebben niet meegeholpen aan de eerst schoonmaak.

Na het organiseren van deze schoonmaak, ben ik overigens unaniem gekozen tot hoofd van het huis :-S. Dat vind ik wel goed, maar dan zullen ze mij daar uiteraard ook een vergoeding voor moeten geven ;-). Onder de rol van “hoofd van het huis” word verstaan: Het beheren van de pot (waaruit toiletpapier en schoonmaakspullen worden betaald). De vergoeding die ze mij op dit front zullen moeten geven, is dat ik minder meebetaal aan de schoonmaakspullen, en is iemand het daar niet mee eens, dan mag hij de financiën e.d. regelen ;-).De rekening van elektriciteit komt op mijn naam (hier heb ik overigens geen zorgen om, omdat Mr. Khan(mijn huisbaas) daar samen met mij de verantwoording voor draagt) Ook zal het internet abonnement op mijn naam komen te staan. Voor het internet laat ik iedereen een jaar in het voren betalen, zodat ik niet achter iedereen z’n broek aan hoef te zitten.

Verder was er gisteravond nog een akkevietje in de keuken. Ik zat samen met Siobhen te eten in de eetkamer, waar we ineens “plop” horen. Wij dachten dat het de aardappelen waren die in de pan aan het koken waren. Maar achteraf bleek het dus een deeltje van het plafon te zijn wat was gevallen!  

Ik zei tegen Siobhen dat ik Mr Khan er wel even om zou sms'en. Ik wist wel dat er snel naar gekeken moest worden, maar nadat ik Mr. Khan had ge-sms't, had hij z'n vrouw ergens in de stad laten staan en als een malloot hier naartoe gesjeesd (om 21 uur s ’avonds). Je kon aan hem zien dat hij stress had, en dat bleek ook uit zijn daden. Hij liet dingen vallen e.d. Hij vertelde mij ook nadrukkelijk, dat ik in het vervolg moest bellen als er een noodgeval was. Oftewel hij nam het allemaal wat hoger op dan ik. Uiteindelijk heeft hij nog een loofgieter weten te ritselen om 10 uur s ’avonds. Het ging namelijk om een afsluiter in de aanvoerleiding van de boiler, die lekte. Nu moet alles weer goed zijn.

De Roomays

UPDATE:

van links naar recht: Jungyi, Shuyang TAO en Janith

 

Op deze blog zal ik alle roomays verzamelen met een foto. Hier alvast de eerste.

Deze foto's zijn genomen vlak voor de avond dat we naar MENCHU gaan. Het thema van dit feest in freshersweek is Ultra stylisch, glamorous & Beautiful.. Dress to impress..

 

Van links naar recht: Gertjan en Steve, Steve en Gertjan, Varun en Steve

Van links naar rechts: Varun, Steve, Gertjan en Steve

De derde "UNI"dag

Vandaag is het woensdag, en omdat ik alles al heb gedaan, wat ik moest doen. Besluit ik om niets te doen. het was namelijk een beste avond stappen weer gisteravond @the OCEAAN. Ik werd overigens pas om 2 uur wakker. Na wat toast en douchen is het alweer 4 uur. Vervolgens ben ik nog even met Varun naar de supermarkt gegaan om wat eten te kopen. Na het avondeten kon ik mij weer klaarmaken om het nachtleven in de duiken.

http://www.risa-birmingham.co.uk/

De tweede "UNI" dag

Het is dinsdag ochtend kwart voor 12 en het is lekker stil in huis. Vandaag heb ik 1 afspraak, en dat is die met de bank, om mijn bankrekening bij Barclays te openen. De avond hiervoor was de blacklight party @ the Guild, en het was laat geworden. Dus met een beetje een hangover, sta ik op en strompel naar de douche om een beetje wakker te worden. Na een lekkere warme douch, maar even naar beneden om mijn broodtoaster aan het werk te zetten. Maar als ik probeer de schuif naar beneden te drukken, protesteert het machientje, en schieten de nog niet getoaste broodjes meteen weer omhoog. Na nog een aantal maal proberen, constateer ik dat het machientje dood is.. Een diepe zucht volgt, want wat moet ik nu eten. Het brood is on-getoast niet te eten. Dan is het net of je van dat half natte brood eet. Vervolgens neem ik dan maar genoegen met een appel als ontbijt. Ik kom erachter dat een appel toch niet voldoende is, dus ik spring maar op de fiets naar de supermarkt (genaamd TESCO). Na een goed ontbijt, bel ik Varun op, om te vragen waar hij is zodat we kunnen ontmoeten. De telefoon gaat over, en uiteindelijk zegt mijn telefoon dat ik verbinding heb, alleen hoor ik niets. Achteraf hoorde Varun mij wel, maar was zijn telefoon kapot. Daarom probeerde ik Steve, en hem kon ik wel horen. Zij hadden zojuist hun ID kaart gehaald voor de UNI. En zij hoefden maar 5 minuten te wachten in de rij, wat in tegenstelling was tot de eerst UNI dag.

Dus ik spring op de fiets naar de UNI. Daar aangekomen, probeer ik Steve weer te bereiken, maar zonder succes. Voordat ik naar de bank ga moets ik nog een verklaring van de school hebben, waarin staat dat ik ben ingeschreven bij de UNI. Maar om die verklaring te krijgen moet je eerst een ID kaart hebben. Dus daar begin ik dan maar mee. De ID kaart kon ik ophalen in het Aston Web gebouw. De filosofie achter het ophalen van je ID kaart in dat gebouw is: Dat daar je studie begint, en dat je daar ook je diploma uitreiking hebt. Voor een impressie van het Aston Web gebouw heb ik een filmpje ervan gemaakt

Ik kon in één keer doorlopen voor mijn ID kaart, en had hem dan ook binnen 5 minuten

Nu naar de balie om mijn certificatie te halen voor de bank. Hier werd ik geholpen door een student van 22 jaar die Jenny heette.

Na die tijd nog even wat foto’s knippen…

Nu de andere mannen opzoeken. Zij bevonden zich in de Main Library. Dit was omdat Steve problemen had met zijn registratie. De inloggegevens die hij had ontvangen werkten niet. Daarom kon hij ook geen ID kaart aanvragen e.d. en daarom had hij ook nogal wat stress vertelde hij. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen gelukkig. Na een poosje te hebben gewacht op Steve, was het ook alweer bijna tijd voor onze afspraak bij Barclays. Hier werd alles in ruim een half uur geregeld en ben nu trotse eigenaar van een Barclays bank rekening. Waarom trots? Deze kaart kan ik gebruiken op het internet als een creditkaart. Want zoals in Nederland bijna iedereen Maestro heeft, hebben ze hier VISA. Het gebruik van deze VISA kaart is dan een DEBIT kaart in plaats van een CREDIT kaart. Het verschil is dat je in plaats van een bepaald credit wat je krijgt bij een credit kaart, en vervolgens rente betaald over de credit wat je verbruikt, dat je er zelf geld op de kaart zet en het dan gewoon kan gebruiken zonder dat je er rente over betaald. Een ander voordeel is; is dat wanneer de pond maar blijft zakken, ik in de toekomst goederen beter in de UK kan kopen dan in Nederland. Dit omdat producten dan in verhouding goedkoper worden omdat de euro meer waard word.

Na het openen van de rekening, ga ik naar huis. Daar even een stoommaaltijd in de magnetron en klaar maken voor de volgende avond stappen.

De eerste “UNI”dag

Vandaag is de eerste dag van de Freshers week. Voor de duidelijkheid zal ik nog even toelichten wat voor introducties er allemaal zijn.

• De introductie van FOCSOC (19,20 en 21 september 2009)
• De Freshers week (week 39 2009)
• Introductie MSc. Construction Management (25 september 2009)
• Introductie week MSc. Construction Management (28,29 en 30 September 2009)

Dit zijn opgeteld aardig wat introducties. Deze blog zal gaan over de eerste dag van de Freshers week.

Het is maandag ochtend, en er word op mijn deur geklopt. Het is Varun, hij is klaar om te gaan! Omdat Varun nog niet in het bezit is van een fiets, gaat hij lopend en ik op de fiets. Tijdens de wandeling van ongeveer een half uur kletsen we bij over waar we vandaan komen en wie we zijn. Ik heb een planning gekopieerd naar mijn telefoon, zodat ik weet waar wat te doen is. We zouden eerst naar de post-graduate introductie gaan, waar ons beloofd werd, dat er koffie en cake zou zijn. Eenmaal op de campus konden we alleen het gebouw helaas niet vinden. Na wat navragen en 3x de campus hebben overgelopen werden we dan eindelijk in de goede richting gestuurd (het was een beetje rommelig, want werkelijk niemand wist waar we precies moesten zijn). Eenmaal op plaats van bestemming was kwamen we in een klein zaaltje dat vol zat met studenten. Een hectische bedoeling! Dus wij maar even een kopje koffie inschenken, en eerst maar even zitten. Er werd verder niets verteld, dus we zijn maar weer verder gelopen. We liepen naar de Guild, omdat daar een jobcentre moest zijn. Eenmaal daar hebben we foto’s gemaakt van vacatures, zodat het eenvoudiger was om ze terug te lezen.

 

Om 12 uur wouden we vervolgens weer terug zijn om de campus tour te doen. Deze hebben we dan ook gedaan, en zodoende zijn we wat meer wegwijs geworden op de campus. Tijdens de tour liepen we ook langs de Lloyds en Barclays. Varun wou graag een bankaccount hebben hier in de UK dus hebben we deze bezocht na de tour. Daar bleek dat het volledig gratis is om een bankrekening te hebben! Dit in tegenstelling tot Nederland. Uiteindelijk hebben we gekozen voor Barclays, en hier heb ik dan ook gevraagd hoe het kan dat wij zonder te betalen een bankrekening konden openen. Hier kwam het erop neer dat ze je belasten voor verschillende soorten bankverkeer. De man vertelde mij overigens dat ik daar niets mee te maken zal hebben als ik gewoon geld op de rekening stort, en de kaart gebruik bij de pinautomaat.

Na een afspraak te hebben gemaakt om een rekening te openen voor de volgende dag, zijn we richting de Chancellor’s court (dit is het binnenplein van hoofgebouwen van de universiteit, klik op de onderstaan de link voor de map)

 http://www.about.bham.ac.uk/maps/pdfs/edgbaston-map-09.pdf 

Hier wouden we in de rij gaan staan om onze ID CARD te halen van de universiteit. Toen we daar kwamen stond er alleen (nog steeds) een hele lange rij. De rij stond van gebouw R6 tot aan de Clocktower. We hebben besloten om morgen nogmaals te kijken of de rij dan korter zou zijn.

De Fiets van Varun

Omdat het lopen naar de Universiteit ongeveer een half uur bedraagt, heeft ook Varun gekozen om een fiets te kopen. Omdat ik een Nederlander ben heeft hij mij gevraagd om mee te komen om de fiets op te halen. Waarom moet je daar een Nederlander voor zijn? Simpelweg omdat wij handelaren zijn en niet te benauwd om over de prijs te onderhandelen (althans dat geld wel voor mij). We zijn samen in de bus gestapt richting Sprocket (de naam van de tweedehands fietshandel). De Sprocket is overigens de enige tweedehands fiets handel dat er is in Birmingham. Dit is simpelweg omdat fietsen zeer impopulair is in Birmingham.

Tijdens onze reis naar Sprocket heb ik nog een aantal site foto’s gemaakt. De eerste 4 foto’s zijn van “the Bullring”dit is een mega winkelcentrum. De 5de foto is van een kerk dat tussen alle moderne gebouwen is overgebleven

Toen we bij de fietsenzaak kwamen, waren de meeste fietsen rond de 70 pond. Deze waren in goede conditie, maar al wel wat jaartjes oud, en zonder vering of iets dergelijks. Dit in tegenstelling tot de fiets die ik kocht, waarna ik dus besefte dat ik behoorlijk veel geluk heb gehad bij de koop van mijn fiets.

Na wat te hebben rondgekeken, kwam de verkoper naar ons toe, en we vroegen voor een testrit. Na een paar minuten kwam hij pas weer terug, hij kon namelijk de sleutel van de het slot dat om het rijtje mountainbikes zat niet meer vinden! Naar bijna een kwartier zoeken heeft hij tot slot maar een hamer gepakt en het slot kapot geslagen. Nu we bij de fietsen konden hebben we ze alle 6 maar even uitgeprobeerd, want ze waren allemaal toch dezelfde prijs. Toen we de fiets hadden gekozen moest er natuurlijk nog wat onderhandeld worden. De man begon meteen te lachen toen ik erover begon. Hij verkoper zij: we zijn hier in Engeland, niet in Nederland, en moest daar wat bij lachen. Uiteindelijk hebben we de fiets voor 65 pond gekocht waarbij we ook nieuwe spatborden en een bel kregen. Goeie deal!

Vervolgens moesten we weer terug, en omdat we studenten zijn, moest dat zo goedkoop mogelijk zij Varun. In het volgende filmpje is dan ook te zien hoe we £1,70 uitsparen

Varun en ik op de nieuwe mountainbike

De Freshers week (FreshFest)

Zoals al in een eerdere blog vermeld ben ik bij de introductie van FOCSOC geweest. Deze vereniging bestaat voor de mensen die niet in op een campus wonen maar in een prive woning (zoals ik) Omdat wij dus geen Campus ruimte hebben om te verzamelen e.d. doen wij dat op de GUILD (de Guild is het gebouw vanwaaruit alle activiteiten voor studenten worden georganiseerd) Hier werden wij dan ook verwacht afgelopen maandag rond 9 uur (althans dat stond op mijn kaartje) Overdag kwam ik namelijk een begeleider tegen van FOCSOC, en die zij tegen mij en Varun, dat we om half 7 al moesten verzamelen. Uiteindelijk is Varun niet gegaan omdat hij een jetlack had. Steve ging wel, dus zijn we samen die kant op gegaan. Omdat ik de hele dag al gelopen had over de campus, ging ik met de fiets en liep Steve naast mij. Daar aangekomen om kwart voor 7 was er nog nietmand! Maar omdat ik Steve verder toch niet kende, was dit dan een mooi moment om een biertje te pakken en eens te kijken wat voor vlees we in de kuip hadden. De tijd vloog daardoor voorbij, en voor we het wisten was het afgeladen met mensen in knal groene, orange, gele en roze pakjes. Het was namelijk een blacklight party.
Het feest was gaaf, met goede muziek, en het was verder ook helemaal afgeladen met Freshers(nieuwe mensen), die zich hadden verspreid over 4 grote zalen, en een buitenplaatst.
Die avond hebben Steve en ik veel gesocialized met verschillende mensen.
Dinsdag was er ook een avond stappen. We hebben daarvoor weer moeten verzamelen bij de GUILD, om daar in bussen naar het centrum te gaan. Daar werden we gedropt bij een "way to posh bar for students"(zo zijden ze dat daar) Het zag er inderdaad luxe uit, maar daar waren de prijzen van de bar gelukkig niet naar (1.50 voor 0.5liter bier). Het was de bedoeling om daar in te drinken, en om dan naar de grote disco OCEAAN genaamd te gaan. Zo gezegd zo gedaan.. (ondertussen was er nog een groot vuurwerk bij toeval) Dit was eigenlijk gewoon weer een avond socializen en goedkoop drinken. De club was goed met mooie zalen en goede zitgelegenheden.
Gisteravond zijn we dan ook weer uit geweest, waar we eerst in een kroegje terecht waren gekomen, om voor 1.25 per halve liter in te drinken (for the record, naar 2 a 3 word het al behoorlijk licht in mijn hoofd)
Waarna we naar de RICA zijn gegaan. Dit was weer zo'n mega discotheek als die van de avond ervoor. Deze club vond ik ook erg mooi, en wat mij er dan opviel is dat je overal kleine ruimtes kon huren, om daar te zitten.
Beide avonden zou er vervoer terug worden geregeld, maar geen van beide malen helaas. Op de avond van OCEAAN hebben we een taxi gedeeld met een jongen die we hadden ontmoet in de club. We deelden deze taxi met omdat we dachten dat hij niet ver van ons vandaan woonde. Toen we bij ons huis waren, bleek dat het nog eens 10 pond zou kosten als hij ook nog naar huis moest. Dit was dus een foutje, en heeft hij bij ons op de bank geslapen. Gisteravond zijn we met de taxi terug naar de guild gebracht omdat onze fietsen daar nog stonden.