Announcements

Een reactie plaatsen kan nu annoniem, en zonder aan te melden!!

Kijk ook eens in het Blogarchief! rechts van de pagina!

maandag 28 september 2009

De Roomays

UPDATE:

van links naar recht: Jungyi, Shuyang TAO en Janith

00001 副本1 Katrina gr 100_2269

 

Op deze blog zal ik alle roomays verzamelen met een foto. Hier alvast de eerste.

Deze foto's zijn genomen vlak voor de avond dat we naar MENCHU gaan. Het thema van dit feest in freshersweek is Ultra stylisch, glamorous & Beautiful.. Dress to impress..

100_2182100_2183 100_2184 

Van links naar recht: Gertjan en Steve, Steve en Gertjan, Varun en Steve

100_2176 100_2178100_2177

Van links naar rechts: Varun, Steve, Gertjan en Steve

zondag 27 september 2009

De derde "UNI"dag

Vandaag is het woensdag, en omdat ik alles al heb gedaan, wat ik moest doen. Besluit ik om niets te doen. het was namelijk een beste avond stappen weer gisteravond @the OCEAAN. Ik werd overigens pas om 2 uur wakker. Na wat toast en douchen is het alweer 4 uur. Vervolgens ben ik nog even met Varun naar de supermarkt gegaan om wat eten te kopen. Na het avondeten kon ik mij weer klaarmaken om het nachtleven in de duiken.

7410 http://www.risa-birmingham.co.uk/

De tweede "UNI" dag

Het is dinsdag ochtend kwart voor 12 en het is lekker stil in huis. Vandaag heb ik 1 afspraak, en dat is die met de bank, om mijn bankrekening bij Barclays te openen. De avond hiervoor was de blacklight party @ the Guild, en het was laat geworden. Dus met een beetje een hangover, sta ik op en strompel naar de douche om een beetje wakker te worden. Na een lekkere warme douch, maar even naar beneden om mijn broodtoaster aan het werk te zetten. Maar als ik probeer de schuif naar beneden te drukken, protesteert het machientje, en schieten de nog niet getoaste broodjes meteen weer omhoog. Na nog een aantal maal proberen, constateer ik dat het machientje dood is.. Een diepe zucht volgt, want wat moet ik nu eten. Het brood is on-getoast niet te eten. Dan is het net of je van dat half natte brood eet. Vervolgens neem ik dan maar genoegen met een appel als ontbijt. Ik kom erachter dat een appel toch niet voldoende is, dus ik spring maar op de fiets naar de supermarkt (genaamd TESCO). Na een goed ontbijt, bel ik Varun op, om te vragen waar hij is zodat we kunnen ontmoeten. De telefoon gaat over, en uiteindelijk zegt mijn telefoon dat ik verbinding heb, alleen hoor ik niets. Achteraf hoorde Varun mij wel, maar was zijn telefoon kapot. Daarom probeerde ik Steve, en hem kon ik wel horen. Zij hadden zojuist hun ID kaart gehaald voor de UNI. En zij hoefden maar 5 minuten te wachten in de rij, wat in tegenstelling was tot de eerst UNI dag.

Dus ik spring op de fiets naar de UNI. Daar aangekomen, probeer ik Steve weer te bereiken, maar zonder succes. Voordat ik naar de bank ga moets ik nog een verklaring van de school hebben, waarin staat dat ik ben ingeschreven bij de UNI. Maar om die verklaring te krijgen moet je eerst een ID kaart hebben. Dus daar begin ik dan maar mee. De ID kaart kon ik ophalen in het Aston Web gebouw. De filosofie achter het ophalen van je ID kaart in dat gebouw is: Dat daar je studie begint, en dat je daar ook je diploma uitreiking hebt. Voor een impressie van het Aston Web gebouw heb ik een filmpje ervan gemaakt

Ik kon in één keer doorlopen voor mijn ID kaart, en had hem dan ook binnen 5 minuten

100_2174

Nu naar de balie om mijn certificatie te halen voor de bank. Hier werd ik geholpen door een student van 22 jaar die Jenny heette.

100_2146

Na die tijd nog even wat foto’s knippen…

100_2141 100_2142 100_2143 100_2144 100_2145 100_2147 100_2148 100_2149

Nu de andere mannen opzoeken. Zij bevonden zich in de Main Library. Dit was omdat Steve problemen had met zijn registratie. De inloggegevens die hij had ontvangen werkten niet. Daarom kon hij ook geen ID kaart aanvragen e.d. en daarom had hij ook nogal wat stress vertelde hij. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen gelukkig. Na een poosje te hebben gewacht op Steve, was het ook alweer bijna tijd voor onze afspraak bij Barclays. Hier werd alles in ruim een half uur geregeld en ben nu trotse eigenaar van een Barclays bank rekening. Waarom trots? Deze kaart kan ik gebruiken op het internet als een creditkaart. Want zoals in Nederland bijna iedereen Maestro heeft, hebben ze hier VISA. Het gebruik van deze VISA kaart is dan een DEBIT kaart in plaats van een CREDIT kaart. Het verschil is dat je in plaats van een bepaald credit wat je krijgt bij een credit kaart, en vervolgens rente betaald over de credit wat je verbruikt, dat je er zelf geld op de kaart zet en het dan gewoon kan gebruiken zonder dat je er rente over betaald. Een ander voordeel is; is dat wanneer de pond maar blijft zakken, ik in de toekomst goederen beter in de UK kan kopen dan in Nederland. Dit omdat producten dan in verhouding goedkoper worden omdat de euro meer waard word.

Na het openen van de rekening, ga ik naar huis. Daar even een stoommaaltijd in de magnetron en klaar maken voor de volgende avond stappen.

zaterdag 26 september 2009

De eerste “UNI”dag

Vandaag is de eerste dag van de Freshers week. Voor de duidelijkheid zal ik nog even toelichten wat voor introducties er allemaal zijn.

  • De introductie van FOCSOC (19,20 en 21 september 2009)
  • De Freshers week (week 39 2009)
  • Introductie MSc. Construction Management (25 september 2009)
  • Introductie week MSc. Construction Management (28,29 en 30 September 2009)

Dit zijn opgeteld aardig wat introducties. Deze blog zal gaan over de eerste dag van de Freshers week.

Het is maandag ochtend, en er word op mijn deur geklopt. Het is Varun, hij is klaar om te gaan! Omdat Varun nog niet in het bezit is van een fiets, gaat hij lopend en ik op de fiets. Tijdens de wandeling van ongeveer een half uur kletsen we bij over waar we vandaan komen en wie we zijn. Ik heb een planning gekopieerd naar mijn telefoon, zodat ik weet waar wat te doen is. We zouden eerst naar de post-graduate introductie gaan, waar ons beloofd werd, dat er koffie en cake zou zijn. Eenmaal op de campus konden we alleen het gebouw helaas niet vinden. Na wat navragen en 3x de campus hebben overgelopen werden we dan eindelijk in de goede richting gestuurd (het was een beetje rommelig, want werkelijk niemand wist waar we precies moesten zijn). Eenmaal op plaats van bestemming was kwamen we in een klein zaaltje dat vol zat met studenten. Een hectische bedoeling! Dus wij maar even een kopje koffie inschenken, en eerst maar even zitten. Er werd verder niets verteld, dus we zijn maar weer verder gelopen. We liepen naar de Guild, omdat daar een jobcentre moest zijn. Eenmaal daar hebben we foto’s gemaakt van vacatures, zodat het eenvoudiger was om ze terug te lezen.

 IMAG0304 IMAG0305 IMAG0306 IMAG0307

Om 12 uur wouden we vervolgens weer terug zijn om de campus tour te doen. Deze hebben we dan ook gedaan, en zodoende zijn we wat meer wegwijs geworden op de campus. Tijdens de tour liepen we ook langs de Lloyds en Barclays. Varun wou graag een bankaccount hebben hier in de UK dus hebben we deze bezocht na de tour. Daar bleek dat het volledig gratis is om een bankrekening te hebben! Dit in tegenstelling tot Nederland. Uiteindelijk hebben we gekozen voor Barclays, en hier heb ik dan ook gevraagd hoe het kan dat wij zonder te betalen een bankrekening konden openen. Hier kwam het erop neer dat ze je belasten voor verschillende soorten bankverkeer. De man vertelde mij overigens dat ik daar niets mee te maken zal hebben als ik gewoon geld op de rekening stort, en de kaart gebruik bij de pinautomaat.

Na een afspraak te hebben gemaakt om een rekening te openen voor de volgende dag, zijn we richting de Chancellor’s court (dit is het binnenplein van hoofgebouwen van de universiteit, klik op de onderstaan de link voor de map)

 http://www.about.bham.ac.uk/maps/pdfs/edgbaston-map-09.pdf 

edgbaston-map-09

Hier wouden we in de rij gaan staan om onze ID CARD te halen van de universiteit. Toen we daar kwamen stond er alleen (nog steeds) een hele lange rij. De rij stond van gebouw R6 tot aan de Clocktower. We hebben besloten om morgen nogmaals te kijken of de rij dan korter zou zijn.

De Fiets van Varun

Omdat het lopen naar de Universiteit ongeveer een half uur bedraagt, heeft ook Varun gekozen om een fiets te kopen. Omdat ik een Nederlander ben heeft hij mij gevraagd om mee te komen om de fiets op te halen. Waarom moet je daar een Nederlander voor zijn? Simpelweg omdat wij handelaren zijn en niet te benauwd om over de prijs te onderhandelen (althans dat geld wel voor mij). We zijn samen in de bus gestapt richting Sprocket (de naam van de tweedehands fietshandel). De Sprocket is overigens de enige tweedehands fiets handel dat er is in Birmingham. Dit is simpelweg omdat fietsen zeer impopulair is in Birmingham.

Tijdens onze reis naar Sprocket heb ik nog een aantal site foto’s gemaakt. De eerste 4 foto’s zijn van “the Bullring”dit is een mega winkelcentrum. De 5de foto is van een kerk dat tussen alle moderne gebouwen is overgebleven

100_2156 100_2157 100_2158 100_2155100_2154

Toen we bij de fietsenzaak kwamen, waren de meeste fietsen rond de 70 pond. Deze waren in goede conditie, maar al wel wat jaartjes oud, en zonder vering of iets dergelijks. Dit in tegenstelling tot de fiets die ik kocht, waarna ik dus besefte dat ik behoorlijk veel geluk heb gehad bij de koop van mijn fiets.

Na wat te hebben rondgekeken, kwam de verkoper naar ons toe, en we vroegen voor een testrit. Na een paar minuten kwam hij pas weer terug, hij kon namelijk de sleutel van de het slot dat om het rijtje mountainbikes zat niet meer vinden! Naar bijna een kwartier zoeken heeft hij tot slot maar een hamer gepakt en het slot kapot geslagen. Nu we bij de fietsen konden hebben we ze alle 6 maar even uitgeprobeerd, want ze waren allemaal toch dezelfde prijs. Toen we de fiets hadden gekozen moest er natuurlijk nog wat onderhandeld worden. De man begon meteen te lachen toen ik erover begon. Hij verkoper zij: we zijn hier in Engeland, niet in Nederland, en moest daar wat bij lachen. Uiteindelijk hebben we de fiets voor 65 pond gekocht waarbij we ook nieuwe spatborden en een bel kregen. Goeie deal!

Vervolgens moesten we weer terug, en omdat we studenten zijn, moest dat zo goedkoop mogelijk zij Varun. In het volgende filmpje is dan ook te zien hoe we £1,70 uitsparen

Varun en ik op de nieuwe mountainbike

donderdag 24 september 2009

De Freshers week (FreshFest)

Zoals al in een eerdere blog vermeld ben ik bij de introductie van FOCSOC geweest. Deze vereniging bestaat voor de mensen die niet in op een campus wonen maar in een prive woning (zoals ik) Omdat wij dus geen Campus ruimte hebben om te verzamelen e.d. doen wij dat op de GUILD (de Guild is het gebouw vanwaaruit alle activiteiten voor studenten worden georganiseerd) Hier werden wij dan ook verwacht afgelopen maandag rond 9 uur (althans dat stond op mijn kaartje) Overdag kwam ik namelijk een begeleider tegen van FOCSOC, en die zij tegen mij en Varun, dat we om half 7 al moesten verzamelen. Uiteindelijk is Varun niet gegaan omdat hij een jetlack had. Steve ging wel, dus zijn we samen die kant op gegaan. Omdat ik de hele dag al gelopen had over de campus, ging ik met de fiets en liep Steve naast mij. Daar aangekomen om kwart voor 7 was er nog nietmand! Maar omdat ik Steve verder toch niet kende, was dit dan een mooi moment om een biertje te pakken en eens te kijken wat voor vlees we in de kuip hadden. De tijd vloog daardoor voorbij, en voor we het wisten was het afgeladen met mensen in knal groene, orange, gele en roze pakjes. Het was namelijk een blacklight party.
Het feest was gaaf, met goede muziek, en het was verder ook helemaal afgeladen met Freshers(nieuwe mensen), die zich hadden verspreid over 4 grote zalen, en een buitenplaatst.
Die avond hebben Steve en ik veel gesocialized met verschillende mensen.
Dinsdag was er ook een avond stappen. We hebben daarvoor weer moeten verzamelen bij de GUILD, om daar in bussen naar het centrum te gaan. Daar werden we gedropt bij een "way to posh bar for students"(zo zijden ze dat daar) Het zag er inderdaad luxe uit, maar daar waren de prijzen van de bar gelukkig niet naar (1.50 voor 0.5liter bier). Het was de bedoeling om daar in te drinken, en om dan naar de grote disco OCEAAN genaamd te gaan. Zo gezegd zo gedaan.. (ondertussen was er nog een groot vuurwerk bij toeval) Dit was eigenlijk gewoon weer een avond socializen en goedkoop drinken. De club was goed met mooie zalen en goede zitgelegenheden.
Gisteravond zijn we dan ook weer uit geweest, waar we eerst in een kroegje terecht waren gekomen, om voor 1.25 per halve liter in te drinken (for the record, naar 2 a 3 word het al behoorlijk licht in mijn hoofd)
Waarna we naar de RICA zijn gegaan. Dit was weer zo'n mega discotheek als die van de avond ervoor. Deze club vond ik ook erg mooi, en wat mij er dan opviel is dat je overal kleine ruimtes kon huren, om daar te zitten.
Beide avonden zou er vervoer terug worden geregeld, maar geen van beide malen helaas. Op de avond van OCEAAN hebben we een taxi gedeeld met een jongen die we hadden ontmoet in de club. We deelden deze taxi met omdat we dachten dat hij niet ver van ons vandaan woonde. Toen we bij ons huis waren, bleek dat het nog eens 10 pond zou kosten als hij ook nog naar huis moest. Dit was dus een foutje, en heeft hij bij ons op de bank geslapen. Gisteravond zijn we met de taxi terug naar de guild gebracht omdat onze fietsen daar nog stonden.

De Uitgaansgelegenheden

Afgelopen zaterdag ben ik dapper en wel in mijn eentje de club ingegaan. Ik dacht namelijk, dat als het aankomende week alleen maar introductie is, ik volgende zaterdag niet de kroeg in kan gaan, omdat ik dan fit moet zijn voor de eerste college week.
Dus ben ik op mijn fietsje rond half 12 richting het centrum gefietst. Daar aangekomen in de Broad street ( de uitgaanstraat van Bham) kwam ik als eerst


"Gate Crashers" (http://www.gatecrasher.com/birmingham) tegen. Daar stond een hele grote wachtrij, en reed net een Audi Q7 stretch van een aantal meter weg. Die werd gevolgd door 2 Lamborginies waar een knuppels van niet ouder dan 30 in zaten, hard op het gas te trappen terwijl de auto in z'n vrij stond..
Dit maakte opzich wel een leuke indruk, want tezamen met dat glamour gebeuren en wachtrijen van 50 meter dacht ik bij me zelf; dit moet wel een leuke tent zijn.
Naar een poosje wachten in de que, kwam ik dan bij de entree en werd vond ik het meteen al wat minder leuk. Ik moest namelijk 10 pond entree betalen. Na ja, het zij zo dacht ik, ik heb nu zo lang in de rij gestaan. Dus ik naar binnen, en opzoek naar een cloakroom (waar je, je jassen op kunt hangen) Daar kon ik voor mijn jas ook nog ff £1.50 neertellen. Na ja, dacht ik maar weer...
Toen ik de hoofdzaal binnen was gelopen was alles meteen weer leuk, of beter gezegd geweldig!
De club was zeer mooi aangekleed, met een aantal grote barren, veel lampen (waaronder een muur van 10 meter hoog bij 30 meter waar allemaal lichten waren op gemonteerd, die waren geprogrammeerd om leuke effecten te geven) De muziek was ook zeer goed, het genre was "hed kandi" dit is een soort van house muziek, dat is ontstaan in de clubs van Birmingham! Erg gaaf om naar te luisteren.
Dus ik eerst maar even naar de bar, om daar een Corona te bestellen. Tijdens het wachten begon er al een kerel tegen mij te praten, hij had het over lang wachten of zo. Op een 1 of andere manier zijn we vervolgens aan de praat gekomen, en toen ik hem vertelde dat ik uit Nederland kwam, was hij zeer benieuwd van wat er nu allemaal waar was van de drugs verhalen die hij kende over Nederland.
Hij had ook nog een vriend bij zich die wat stiller was, na ja eigenlijk gewoon niets zij... De rest van de avond hebben we met elkaar wat opgetrokken, en ik kan melden dat ik een leuke avond heb gehad. Er zijn in de Gate Crashers namelijk 4 clubs geïntegreerd. Dus voor elke "mood" was er wel iets.

De Eerste Huisgenoten

Het heeft even geduurd voordat ik weer tijd had om te bloggen, ik zal vertellen waarom..
In de afgelopen tijd dat ik hier heb gewoond zijn er erg veel mensen langs geweest om te kijken. Maar de meesten die wezen de kamer toch al snel af. Ook heeft Mr Khan (mijn landlord) een aantal afzeggingen gehad. Zo ook een meisje die uit Afrika komt. Zij was al in Bham en zou naar het huis toekomen afgelopen dinsdag. Maandag was zij hier ook al en is ze op "the UNI" (dat is de straattaal wat we hier nu gebruiken als het over de Universiteit van Birmingham gaat) geweest. Hier kreeg ze te horen dat ze niet is toegelaten tot "the UNI" en kon ze weer terug naar Afrika. Dat is dus mooi balen...
Nu terug naar de huisgenoten die er wel zijn. Om te beginnen Varun. Dit is een jongen van 24 jaar die maandag uit India is gekomen. Hij gaat international business and management hier doen als een post-graduate. Ook Steve uit Londen hier komen wonen. Hij gaat geschiedenis studeren als een under-graduate. Verder zijn er nog twee mensen, een jongen uit Afrika die ook civiele techniek gaat doen alleen dan de richting road management als post-graduate. En een meisje Siavon ook uit London waarvan ik niet weet wat ze gaat doen. Dus in totaal wonen we nu met zn 5en aan de fountain road, en dat gaat tot nu toe best goed!
Foto's van de mensen zullen later aan deze blog worden toegevoegd

maandag 21 september 2009

De Introductie

19 sept 2009: Het is rond half 10 dat ik wakker word, eerst even toast maken en achter de computer opeten. Nog even opzoeken waar ik wezen moet..
Om 11 uur begint de FOCSOC ( http://www.facebook.com/home.php#/group.php?gid=63073944291&ref=ts ) introductie. Hier hoopte ik een voetbal club te vinden. Rond 12 uur kom ik aan bij de GUILD of Students (dit is een soort van studentenclubhuis) op het Edbaston campus complex (zo word het gebied genoemd waar alle gebouwen staan van de Universiteit). Voor de ingang word druk geflyerd of ik ook mijn laptop in onderhoud wil hebben bij dat bedrijf voor maar £60 per jaar... NOT dus! (maar kreeg wel een gratis pen) Vervolgens maar het gebouw in en vragen waar ik wezen moest. D Ze zijden tegen mij: Go upstairs, and then go left. Then you will be directed to the comonroom. Eenmaal daar was het een kippenhok waar het 35 graden leek te zijn voor mij, dus eerst dus maar even de jas uit. Het hok was vol dus daar sta je dan. Je kent het misschien wel, of niet, maar je komt dus een zaal binnen (te laat) allemaal mensen in groepjes aan het praten.. en dan.. Eerst maar even rondkijken.. niet veel speciaals in dit lokaal (zoals in het WELT gebouw, wel zelfde bouw overigens) Na een aantal hoeken te hebben bekeken loopt er een kerel op mij af en plakt mij een stikker op m'n borst! huh? wat krijgen we nu dacht ik? hij vraag aan mij mijn naam... Ik zeg Gertjan! Waarna hij mij vragend aankijkt? alsof ik een grap maak. Ik leg hem uit dat wel meer buitenlanders problemen hebben om mijn naam uit te spreken. Dus hij probeert mijn naam op te schrijven (op mijn borst :S) Maar bakt er weinig van. Dus maar weer een nieuw stickertje en ik moest mijn naam er zelf maar opzetten.


Ik heb de beste man meteen maar even gevraagd waar het sportgebeuren was. Dat zou ik zo te horen krijgen... Eerst dan nog maar even de overige hoeken bekijken.. Toen ik bijna klaar was liep er een jongen naar mij toe, en zegt vrolijk hoi. Ik ben ... (naam vergeten) en ik mij dus ook voorstellen. Ook hij kon mijn naam niet uitspreken dus legde het hem ook nog maar een keer uit.

Vervolgens heb ik me ingeschreven voor voetbal in de zaal en op het veld.

dinsdag 15 september 2009

De Geldzaken

Eerst even iets wat mij opviel: Hieronder word de staatschuld van Nederland weergegeven en wat deze schuld is per persoon.



Dit waren de geldzaken van iedere Nederlander, dan is het nu tijd voor de mijne..
Voordat ik naar Engeland ging, is mij geadviseerd om langs een geld wissel kantoor te gaan om alvast wat ponden opzak te hebben. Dit heb ik vervolgens steeds maar uitgesteld en uitgesteld, tot op de dag dat we naar Engeland vlogen. Op het vliegveld verwachte ik wel een GWK, maar helaas zijn er op het vliegveld van Weeze geen van deze kantoren.
Gelukkig kon ik meer dan 500 pond gewoon pinnen op het vliegveld van Birmingham. Dit was ik nodig bij mijn eerste aanbetaling van de huur voor mijn kamer.
Het huursysteem dat ik heb is wat omslachtig, maar ik daar kun je nu eenmaal niets aan doen als "foreinger". Wat zo omslachtig was, was de manier hoe ik huur moest betalen.
Het huurcontract omslaat namelijk 11 maanden. En deze moesten in 7 installments (betalingen) worden voldaan. Wat doet mijn landlord (huurbaas) nu eigenlijk? Hij verzekerd zichzelf dat ik mij goed gedraag en dat hij optijd al zijn geld heeft. In Februari heb ik namelijk al, al mijn huur betaald voor het hele jaar! Mijn eerste installment was bij aankomt en vandaag moet ik mijn 2de betalen.
Het probleem wat zich nu dus voordoet is dat ik niet aan geld kan komen. Elke keer als je geld opneemt uit de muur dan betaal je daar transactiekosten over. Het verschilt overigens per bank, in mijn geval €5 bij de ene, en €2.5 bij de andere. Dus daarom pin ik dan ook met de pinpas waar ik €2.50 moet betalen per transactie. Het nadeel hiervan is dat ik maar €500 euro (omgerekend 9/15/2009 £440.26) kan opnemen. Bij de bank waar ik €5 euro per keer moet betalen kan ik €750 (omgerekend 9/15/2009 £666.42) per dag opnemen, overigens moet betaal je ook nog 0.8% van het bedrag extra aan transactiekosten betalen. Omgerekend is de €5 euro bank dus veel duurder.
De les voor mij en jullie van dit saaie verhaal: als je naar een land gaat waar ze niet met euro’s betalen, check dan je transactie kosten!

Maar vandaag moest ik dus mijn huur gaan betalen. Dat deed ik zonder dat ik deze kennis had wat ik hier boven beschrijf. Het was dan voor mij vandaag ook trial an error om aan geld te komen. En deze error kreeg ik al meteen bij de eerste bank. Ik ben namelijk gewoon een willekeurige bank binnengelopen om geld op te nemen. Dat was niet mogelijk! Ik kon alleen geld opnemen bij een ATM (Automated Teller Machine) automaat. Daar aangekomen dacht ik van “wie niet waagt, wie niet wint”. Dus ik gaf het machientje de opdracht om 1500 pondjes aan mij te geven. Dat wou hij niet..
Pas er weer uit, en pas er weer opnieuw in.. toen heb ik 1000 geprobeerd.. weer niets.. en weer pas eruit, en opnieuw erin. Vervolgens kwam ik niet meer door de menu’s heen. Verrek dacht ik, wat nu.. Maar een andere machine proberen.. Op deze ging hij wel weer verder, alleen klikte ik per ongeluk Frans aan in plaats van Engels.. weer opnieuw. Nu ging hij weer een stapje verder en ik hoorde de flappen al rollen in de machine. Maar net op het laatste moment toen het rollen gestopt was, kreeg ik de melding dat ik maximaal £400 kon pinnen. Verrek dacht ik weer.. naja dan maar 400.
Maar uiteindelijk wou het machientje mij dat ook niet geven! Toen maar naar een andere bank gelopen. Ook hier weer 2 maal geprobeerd en zonder succes. Het werd me ondertussen al wat warm onder de voeten, want wie weet wat er aan de hand was…
Toen na de laatste bank, en wederom daar ook geen succes. Toen heb ik het maar opgeven, en ben naar huis gegaan. Toen mijn Landlord bij mij kwam, heb ik het verhaal uitgelegd en kan ik in deze week de huur nog gewoon betalen.
Na dit alles heb ik dus alles nog even rustig uitgezocht, en waarvan het resultaat boven staat beschreven.

Oja, vanmorgen werd ik overigens gewekt door het volgende geluid, wat de hele dag al door gaat..


donderdag 10 september 2009

De Fietstocht - De Ikea



Gisteren ben ik naar de Ikea gegaan, Met een dubbele intentie. Ten eerste was ik opzoek naar een snijplank (chopping board) en ten tweede wou ik graag een fietsTOCHTJE maken. Deze fietstocht is alleen een beetje tegengevallen... Op de kaart leek het allemaal wel mee te vallen wat afstand betreft. Het was ongeveer 20 kilometer heen en 20 weer terug ( dat allemaal voor een snijplank..??)

Na mijn bham ochtendritueel ( uitslapen tot minimaal 11 uur, toast maken, halve liter melk drinken, wassen, afwassen.. ) was het intussen 2 uur in de middag. Het weer buiten was echt super! ik heb dan ook ontbeten achter in mijn eigen tuin, in de zon!! (dit is een grote luxe als je 2 jaar geen tuin hebt gehad) Daarom deed ik maar gewoon een luchtig bloesje aan op de fiets met een jasje erover. De weg naar de ikea viel ten eerste al tegen. De GPS werkte niet goed mee(hij stuurde me over de snelweg :S, terwijl ik hem had ingesteld op voetganger) en er waren zeer veel heuvels die ik moest beklimmen. Het bloesje wat ik aanhad was dan ook van boven naar beneden helemaal doorweekt toen ik aankwam bij de ikea




Ik had uiteraard mijn ikea family pas bij me, dus eerst maar ff een kop koffie halen naar zo'n lange rit. De ikea is opzicht hetzelfde alleen iets slimmer ingedeeld naar mijn mening. Er is namelijk een meubelen gedeelte (keukens, banken, bedden, kasten) en alles wat erbij hoort kon je op een aparte afdeling kopen. En deze was dan ook weer netjes opgesplitst in textiel (beddengoed kussens, gordijnen) en elektronica enz... Verder was er eigenlijk niet veel bijzonders te melden over deze ikea.
Maar ik was dus opzoek naar mijn snijplank! (ik moet overigens nog even erbij melden dat ik in mijn achterhoofd een snijplank kon kopen bij de lidl volgende week voor £2.50) op de afdeling had ik helaas maar keuze uit 3 snijplanken. Allemaal veel te duur (rond de 8 euro) dus maar niet gedaan. Maar nu ik er toch was ben ik even wat verder gaan kijken of ik niet nog iets anders kon gebruiken. Uiteindelijk heb ik een extra dekbedovertrek gekocht, een extra deken, 3 theedoeken en een kussen voor mijn houten stoel waar ik op zit achter de computer. Al met al ben ik weer met allerlei dingen naar buiten gekomen waar ik niet voor kwam...

De terug reis viel best tegen. Ik had de hele rit een brandende zon op mijn kop en de heuvels waren er een stuk meer dan de heenreis. Onderweg zie je overigens overal take-away restaurants. Werkelijk op elke hoek van een straat kun je wel een Mc Donalds, Subway, KFC, Snackbar of iets wat er op lijkt vinden (Burger King heb ik nog niet veel gezien hier) En als je dan hard aan het fietsen bent de hele middag dan is het best wel aanlokkenlijk om even een pitstop te maken bij 1 van die vreetschuren.. Maar ik zij tegen mezelf om het niet te doen want ik had net de dag ervoor broccoli, aardappeltjes en kipburgers gehaald.
Naar de zoveelste vreetschuren te hebben ge paseert ben ik helaas toch beland bij de KFC. Zij hadden namelijk werkelijk overal van die posters hangen van een BBQ FULLY LOADED menu, wat er niet verkeerd uitzag. In het filmpje kun je zien waar het omging..


Toen ik thuis kwam heb ik mijn nieuwe dekbed geïnstalleerd en een film (memento http://www.imdb.com/title/tt0209144/) gekeken die mij zeker geboeid heeft! Daarna lekker slapen.....

De Fietstocht - Het meertje















Gisteren heb ik een stukje gefietst om de omgeving wat te ontdekken. Ook ben ik wezen kijken naar nieuwe plekjes om te hardlopen. Tot heden was mijn hardloop rondje een rondje door summerfield park. Na deze fietstocht zal dat denk ik wel veranderen. Het zijn omslaat in totaal 4 filmpjes. De eerst 2 zijn naar mijns inziens wel interessant de laatste 2 zijn meer als je nog meer wilt zien van het meer. De route die ik fiets heb ik ook nog even op een kaart weergegeven.
Hier het eerste filmpje

En de 2de.

En de 3de

En de laatste..

dinsdag 8 september 2009

De Verveling...

Wat ga je doen als je, je verveeld... ik bouw een ROLLERCOASTER!!

zaterdag 5 september 2009

De Fiets

Deze blog gaat over de fiets die ik onlangs heb aangeschaft in Bham. Op de afbeelding die groter word als je erop klikt laat de fiets in volle glorie zien!
Hoe is Gertjan aan deze flitsende fiets gekomen?
Het begon met de vraag aan mijn landlord waar ik voordelig een fiets kon kopen. Hij vertelde mij Halfords, daar moet je zijn. Dus ik op internet zoeken naar halfords. Dit blijkt gewoon exact dezelfde halfords als in Nederland alleen dan met een ander logo (www.halfords.com). De prijzen vond ik daar wat aan de hoge kant, dus maar even verder kijken dan mijn neus lang is. Ik googlen op second hand site, martktplaats wannabe, seconnd hand bike etc. Zeer weinig resultaten uiteindelijk. Uiteindelijk heb ik 4 resultaten gehad op 3 verschillende sites. Twee daarvan waren met een plaatje en 2 niet. Voor 1 die nog lelijk was ook moest ik de hoofdprijs van 80 pond betalen. Overigens moet ik melden dat je hier geen normale fietsen met pakjesdrager kunt kopen. Je kunt wel fietsen kopen die op onze normale fietsen lijken, maar hebben ze simpelweg bezuinigd op de pakjesdrager. Uit ervaring kan ik nu ook vertellen dat je hier ook helemaal niets hebt aan onze degelijke gazelle!
Maar terug naar mijn zoektocht. Op de volgende site wederom 1 resultaat en stond geen plaatje bij, de fiets koste 60 pond, ik heb 30 geboden. Vervolgens kwam ik op een site waar ik wel 2 resultaten had!! 1 met plaatje en 1 zonder. Allebei waren het mountain bikes. De mountainbike met plaatje zag er zeer mooi uit ( bijna net zo mooi als deze) en moest 120 pond opbrengen. En de advertentie zonder plaatje had betrekking op bovenstaande fiets. Deze beste man moest er 30 pond voor hebben. Waarna ik hem dus een email had gestuurd dat ik er 20 voor wou geven. De volgende dag kreeg ik meteen een email terug dat 20 euro voor deze fiets goed was! Daarom heb ik hem dan ook meteen gebeld dat ik hem graag wou komen ophalen. Dat kon de volgende dag om 5 uur. Hij vertelde over de telefoon overigens dat er nog wel wat wind in de banden moest maar dat hij verder te bereiden was.
Ik moest de fiets halen uit het zuid oosten van Bham, wat voor mij ongeveer 6 mijl was. Iets te ver om te lopen. Daarom maar met de bus.
Op mijn deur heb ik een busmap (te zien in het filmpje van blog eerste indruk)Hiermee kon ik uitzoeken met welke bus ik zou moeten reizen. Eenmaal bij de bushalte kwam ik een mevrouw met een jongen tegen. Deze jongen die keek wat raar uit zn ogen, maar bleek al snel duidelijk hoe dat kwam. De mevrouw bij hem was namelijk zijn begeleider. De jongen zat mij dan ook steeds wat glazig aan te kijken, en vroeg hem daarom maar of hij misschien ook wist wanneer de bus zou komen. Vanaf dat moment bleef de jongen maar praten, en ik natuurlijk ook terug. En wanneer hij niet helemaal duidelijk prate dan gaf de mevrouw wat "ondertiteling". Hij vond het namelijk maar wat interissant dat ik van Nederland kwam. Hij wou overigens ook best vreemde dingen weten. Hij wou weten hoe de politie in Nederland reageert wanneer je iets illegaals doet, in dit geval graffiti spuiten. Hij zij namelijk dat wanneer je dat in Engeland doet, dat je dan meteen de politie auto word ingetrapt wanneer ze je het zien doen (de mevrouw beaamde dat overigens) Ik vertelde dat in Nederland het iets humaner gaat. Dat ze eerst eens naast je komen staan, en dan eerst vragen: Meneer, waar denken wij mee bezig te zijn? en dan moet je antwoorden en met een hele goede reden komen of je word meegenomen. Je kunt het natuurlijk ook op een lopen zetten, maar dan word je uiteindelijk wel hardhandig in de auto getrapt, en alsnog op het politie bureau neer gezet.
Dit vond de jongen nogal wonderbaarlijk blijkbaar dat je niet meteen de politieauto hardhandig word ingetrapt. En natuurlijk heb ik hem toen ook maar even verteld van ons drugsbeleid ( het was overigens een jongen van 17 jaar ) Toen ik hem dat vertelde werden zijn oogjes al groter en was hij zeer geconcentreerd aan het luisteren ( waarschijnlijk dat hij het dan goed aan zn vriendjes kon vertellen :P). Maar hij was stomverbaasd dat je gewoon een joint kan kopen in een koffieshop in het centrum van een willekeurige stad. Dus tijdens de busrit naar het centrum hebben we voornamelijk over de verschillen van het rechtssysteem van beide landen gehad. Aangekomen in het centrum ging de jongen met begeleider eruit om een schooloutfit te scoren en ik ging opzoek naar mijn volgende bus.
Eenmaal in de juiste bus ging ik bovenin de dubbeldekker vooraan zitten en zette ik mijn GPS maar weer aan(want hoe moet ik anders weten waar ik uit moet stappen)
Eenmaal op plaats van bestemming, belde ik aan.... ..... er werd naar een poosje open gedaan door een dunne kleine man van ongeveer 30 jaar oud schat ik met een blond haar dat tot op zn kont hing (zoals mn vader altijd zegt: hij kan zn kont ermee afvegen) gelukkig had hij het in een staart. Zn kleren waren overigens ook opmerkelijk. Hij had zn fietskleding namelijk nog aan, je weet wel een broekje met zeem e.d.! Ook in de gang van zn huis bij de voordeur stonden een aantal fietsen. Het was dus een fietsfanaat. Die van mij stond vooraan, dus rolde hij hem meteen naar buiten nadat we elkaar hadden voorgesteld. Toen ik de fiets alleen al zag had ik alweer de grootste pret van binnen, want wie had dat gedacht, zon fiets voor 20 pond!
Ik moest hem maar even gaan testen van hem, dat deed ik. Ik heb er ongeveer 2 meter op gereden en ik wist dat het goed zat. Ik draaide meteen weer om, om mijn portemonnee te pakken (de banden waren overigens prima) Toen ik omdraaide kwam hij met een zeer geavanceerde fietspomp aanlopen met allerlei toeters en bellen erop, dus kon nog niet betalen. Hij vroeg of het goed was, en ik zij natuurlijk gelijk van ja. Vervolgens zette hij de pomp op het ventiel om de bandenspanning te controleren ( dit bedoelde hij dus met er kan nog wat wind in de banden, ze waren niet op de juiste spanning!) Zon fietsfanaat als hij geweest moest zijn, ging hij eerst op de banden aflezen welke spanning ze moesten hebben ( dit heb ik werkelijk nog nooit gedaan, laat staan dat ik weet waar dat staat op de band) Nu de banden op de gewenste spanning waren gebracht met de hightech handpomp mocht ik betalen. Ik de heb de beste man 20 pond en een grote glimlach gegeven en ben dr vandoor gegaan om mijn eerste mijlen in het Engelse verkeer te gaan beleven.
Al snel bleek dat het niet zo lastig is, alleen op kruisingen. Verder kwam ik er ook snel genoeg achter dat ik beter op het trottoir kan fietsen dan op de weg ( aan fietspaden doen ze niet in Engeland) Op de eerste rit kwam ik er dus ook achter dat een degelijke gazelle niets waard is in Engeland, want je zit constant aan je versnellingen te roppen, door alle hoogteverschillen dat Bham kent. Deze fiets is ook volledig geveerd wat ook geen overbodige luxe is! De trottoirs zijn namelijk bagger! Overal kuilen en hobbels, en dus daarom is een degelijke gazelle ook niet wenselijk, en daarom is de pakjesdrager ook niet wenselijk. Of je bagage stuitert eraf of je passagier heeft een blauwe kont als hij of zij afstapt.
De fiets was verder kaal toen ik hem kocht, hiermee wil ik zeggen dat er nog een aantal gadgets op de fiets moesten worden gekocht zoals een slot en verlichting. Ook ontbraken er spatborden. Voor de spatborden ben ik alsnog naar de halfords gegaan en moest daar bijna net zoveel geld voor betalen als dat mijn fiets koste (17 euro !) Ook voor een beetje degelijk slot betaalde je daar 35 euro! Erg duur dus! Ik dacht dat kan goedkoper. Toen ben ik naar een arabische marskramer/blokker gegaan om daar een gok te wagen. Daar kon ik een gelijkwaardig slot voor 6 euro kopen! De verlichting was ook onbetaalbaar bij halfords ( voor 2 van die klik lampjes betaalde je 14 pond voor de goedkoopste) De lampjes heb ik uiteindelijk voor 1 pond bij poudland gekocht!
Dus bijelkaar waren de 3 accessoires nog duurder dan de fiets! dat is het punt wat ik wou maken :P

donderdag 3 september 2009

De WELT

Het is 7:30am, mijn wekker gaat en ik moet me klaarmaken om de WELT test te maken. Na een lekkere warme ochtend douche kijk ik naar buiten, het regent..

Eerst maar eens wat toast maken
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
bij de toast een groot glas melk waarna ik klaar ben om te gaan. 8:43am Ik zet de GPS van mijn telefoon aan want ik ken de weg naar de Universiteit nog niet, het is gelukkig droog. De weg naar de Universiteit gaat alleen maar naar beneden. Ik zet de fiets dus in de vrij en rol zo naar de Universiteit. De GPS gaf aan dat ik er 12 minuten over zou doen. Maar door al dat naar beneden rollen heb ik er 8 van gemaakt. Tijdens de tocht viel het me op dat ik automatisch de verkeerde kant opkijk wanneer ik een kruising over ga, iedere keer is het weer spannend of er niet toevallig een auto aan komt sjezen van een kant waar jij het niet verwacht.

Aangekomen bij gebouw G15 van het Universiteiten complex aanschouw ik het volgende:

IMAG0283 

Als ik binnenkom kijk ik naar(klik op afbeelding voor vergroting):


IMAG0284 IMAG0285 IMAG0286 IMAG0287 IMAG0288
Het is net of je een decor van een 1 of andere engels detective binnenloopt. Alle muren zijn met houd bekleed eveneens als de pilaren in het gebouw.
8:51am, het is nog verlaten in het gebouw. Enkel een vriendelijke schoonmaker (ik schatte hem tegen de 70 aan... :-S) die trots rondloopt met z'n allesreiniger en doekje om alles schoon te maken. Het kantoortje gaat om 9uur open staat op de deur, dus ik maak het mezelf maar gemakkelijk om er maar even bij te gaan zitten.
Langzaam komen er ook anderen in de wachtruimte, het valt mij op dat het voornamelijk chinezen zijn( dat weet ik omdat ze aan elkaar vroegen of ze chinees spraken) Zelf sprak ik met een Poolse die naar mijn mening goed Engels sprak. Op de Hanze ging ik ook wel om met polen maar die konden geen van allen een zinnig woordje engels spreken.
Op een gegeven moment kwam er nog een chinees meisjes binnen die er een beetje alternatief uitzag. Ze had zwart(maar natuurlijk) met paarse high light in haar, haar, en ze droeg volgens mij ook kleurlenzen ( ik heb nog nooit een chinees met vel blauwe ogen gezien in elk geval). Ze maakte nogal een nerveuze indruk en ze vroeg dan ook aan mij of ik mij goed had voorbereid op deze test. Ik zij dat ik een aantal boeken had doorgebladerd en dat ik de TOEFL heb geoefend. Zij vertelde dat ze zich niet had voorbereid en dat ze er flink tegenop zag. Ik zou dan deze mogelijkheid hebben laten schieten en een volgende doen, want het kost 80 pond om de test te mogen doen!!
9:50am We mogen het lokaaltje binnen wat eruit zag als een klaslokaaltje uit de Harry Potter films die ik ken. Alle muren waren eveneens met houten kunst bekleed en overal hingen van die "zware"gordijnen voor de ramen. Het behang was overigens ook totaal niet mijn smaak! Ieder kreeg een kingsize bureau met een zeer comfortabele stoel aangewezen (we waren maar met ze 9en)
We begonnen met het grammatica onderdeel. Dit ligt mij helemaal niet in het Nederlands, maar ging mij naar mijn gevoel zeer goed af in het Engels. Dit was een uur lang stampen op 100 multipechoice vragen. Iedere vraag had een eigen context waar je het juiste antwoord bij moest zoeken. Na 95 maal het juiste antwoord in de juiste context geplaatst te hebben kregen we gelukkig 10 min pauze. Mijn hoofd was intussen gloeiend, ik heb namelijk niet alle honderd kunnen doen. Maar na een beetje navraag bleek dat niet 1 ze alle honderd had kunnen maken.
Toen was het reading onderdeel aan de beurt, hiervoor kregen we weer een uur. Over het algemeen gaat mij dit wel goed af, alleen deze keer had ik er best moeite mee. We kregen namelijk 4 verhalen a 2 a4tjes waar we vragen over kregen die wij moesten beantwoorden. Het eerste verhaal boeide mij totaal niet, het ging wat over de wet en hoe de politiek daar campagne omheen maakt. Politiek en het gerechtshof boeien mij overigens wel degelijk alleen de enorm saaie context waar ze dit in hadden gezet! De vragen omvatten 4 statements die overeen moeten komen met de tekst die je dan gelezen had. Een heel gezoek en gedoe, want het waren geen rechtstreekse statements maar meer omvattende statements, en dan is het best lastig, althans voor mij.
Na weer 10 min pauze gingen we naar het writing deel. Dit was het kortste deel, 45min kregen we hier voor. We moesten een verhaal schrijven over hoe wij onszelf zagen over 5 jaar en nog iets wat mij niet zo te binnen schiet. Dit was voor mij eenvoudig, en was dus ook snel klaar. Samen met iemand anders was ik klaar en we leverden ons werk in en konden gaan.
Overigens, vorig jaar was deze cursus 70 pond. Nu vraag ik mij waarom hij 80 is geworden? we kregen geen eten of wat dan ook tijdens de toetsing. De cursus zelf bestaat ook al 40 jaar, dus ik denk dat ze de juiste methode wel hebben gevonden. En de verhaaltjes gingen ook vaak over geschiedenis e.d. Alleen dat verhaal van de politiek speelde zich af in 2003. En ik denk dat het geld ook niet zit in het nakijken. Iedereen kan checken of de a-tjes en b-tjes corresponderen met de antwoorden. Alleen het writing gedeelte zou dan even gecheckt moeten worden door een kenner. Maar zo iemand zal daar ook maar een uurtje mee bezig zijn. En om nou 80*9=720 pond per uur te rekenen is ook wat raar. Ok, als je er dan nog wat overhead e.d. afhaalt zou het nog veel te veel zijn.
Mijn punt is eigenlijk dat ik het gewoon veel te duur vond! maar ja ik blijf een Nederlander...

dinsdag 1 september 2009

De Omgeving

De Fountain Road waar ik aan woon is volgens mij een straatje dat de verbinding maakt tussen welvaart en armoe. (klik op de afbeelding voor vergroting)

















In het arme gedeelte zie je allerlei nationaliteiten door elkaar heen lopen zoals:
Afrikanen
Turken
Arabieren(lopen allemaal in kledendracht)
Indiërs (lopen allemaal in kledendracht)

Deze wonen dan ook in slecht onderhouden huizen strak aan de doorgaande weg met veel troep in hun tuin.

En in het rijkere gebied zie je Engelse en een aantal Arabieren. De mensen hebben hier naar mijn mening ook geen inburgering gehad. Ik sprak namelijk ook met een aantal Arabieren en deze vertelden mij dat ze al meer dan 30 jaar hier wonen. En terwijl ze dat vertelden, kwam het er nog in een beetje slecht Engels uit. Oftewel ze spreken veel in hun eigen taal daar nog steeds.
Wat opvalt is dat Arabieren en Indiërs dus in klederdracht lopen. Soms lijkt het net of Bin Laden op elke hoek van de weg staat of dat de dalai lama een blokje omgaat. Ook het kapsel van de Indiërs komt overeen met hoe ik ze ken van de TV (kaalgeschoren met zon straat op het achterhoofd)

Wat mij ook opvalt is dat ze hier zijn blijven hangen in de 80s en 90s als het gaat om kledendracht van veel Engelsen. Vandaag heb ik even rond gekeken en ze lopen allemaal nog in trainingspakken e.d. (misschien waren ze ook wel gewoon in hun vrije tijd kloffie..

Vandaag heb ik dan mijn fiets opgehaald (foto volgt later) die mij zeer goed bevalt. Vervolgens ben ik nog even opzoek gegaan naar een slot. Deze vond ik in een familie winkel van Arabieren. Ze stonden gezellig met alle mannelijke familieleden achter balie (5 man) te kletsen. Ik vroeg aan ze of ze een slot voor mij hadden en meteen renden er 2 mannetjes naar achter en kwamen met 3 verschillende sloten naar voren. Verder kocht ik daar nog een diepe pan zodat ik ook eens iets kon koken wat handdoeken en een paraplu. Toen fietste ik langs de Supermarkt (LIDL) om daar mijn avondeten bij elkaar te sprokkelen. Ik kocht een Pizza die in de aanbieding was met mozzarella en pesto. Toen ik langs de welbekende non food bakken van de LIDL liep zag ik daar een GEL overtrek voor mijn zadel! Deze heb ik ook gekocht zodat ik lekker kan zitten tijdens mijn ritjes. Ook kocht ik een pomp a 3 euro waarmee je alles kan oppompen zoals een luchtbed, voetbal, autoband en fietsband. Mijn handen waren toen al aardig vol en liep daarom maar terug naar de kassa. Onderweg voel mijn oog nog op een waterkoker! Deze had ik nog niet! En het is wel fijn als ik straks thuis kom van een koude terugweg van school dat ik dan een lekker warm bakje koffie of thee kan zetten! Daarom moest deze ook mee! Nu waren mijn armen dus met van alles en nog wat gevuld (ik dacht nog; waarom heb ik geen karretje meegenomen) en loop ik niet nog langs de chips afdeling! Ik dacht, hmm heb ik straks mijn pizza op en heb ik weer hard aan mijn Engels gewerkt voor mn WELT test aankomende donderdag. Dan kan ik bij de film ook nog wel chipies eten! Dus die moest ook nog mee. Bij de band aangekomen kwakte ik alles erop en met dat ik dat deed viel mijn ook nog op een doosje aardbeien voor 1 pond! Dus die ook nog mee!

Ik had alleen maar een rugtasje bij me dus dat was proppen geblazen. Maar alles is goed thuis gekomen!

Nu ga ik ff weer verder met oefenen!